74 poziom zaufania. to są typowe objawy związane ze wzmożonym napięciem mięśni nóżek i grzbietu. Takie wzmożone napięcie uniemożliwia dziecku osiąganie kolejnych prawidłowych etapów rozwoju, uniemożliwia raczkowanie które jest najważniejszym etapem dla rozwoju mózgu. Brak raczkowania skutkuje wieloma zaburzeniami koordynacji
#1 Hej przepraszam jeśli taki wątek już był ale nie znalazłam nic podobnego co odpowiedziałoby na moje pytanie. Mam cukrzycę ciążową od 14 tc, obecnie jestem w 34 tc. Po dzisiejszej wizycie jestem załamana bo stosując się do diety cukrzycowej, rezygnując z, wielu produktów na które miałabym ochotę, okazuje się, że wszystko to na nic bo moje dziecko jest większe niż powinno być w tym tygodniu ciąży Wg tabelek powinno ważyć 2200 - 2300 g, a waży 2700 g (wg diabetolog). Dodam, że u ginekologa, na wizycie ważył 1657 g i ginekolog chwalił, że cukrzyca jest opanowana bo syn był pośrodku siatki centylowej. Nie chce mi się wierzyć żeby w 3 tyg przytył ponad 1 kg, tym bardziej, że nie zmieniłam diety. Dlatego zastanawiam się czy pomiar wagi wykonany na innym aparacie usg może być przełamany? Czy to możliwe, że te pomiary nie są dokładne? To moje pierwsze dziecko, w dodatku po poronieniu i przy powikłaniu jakim jest cukrzyca i szczerze mówiąc wszystko co jest odstępstwem od normy strasznie mnie stresuje... Jestem drobnej budowy ciała (160cm) więc dochodzą do tego jeszcze kwestie związane z porodem i wszystkimi ewentualnymi powikłaniami dużego dziecka. W sensie powikłaniami dla dziecka. Czy ktoś miał podobną sytuację i mógłby podzielić się swoimi doświadczeniami? Zwariuję od tego wszystkiego reklama #2 Usg waha sie +-500 g. Nie panikuj #3 Ale czekaj czekaj, te 2700 zmierzył diabetolog? Oni robią takie rzeczy? Waga jest porównywalna tylko jeśli mierzy ta sama osoba na tym samym sprzęcie. Inna osoba może inaczej "złapać" . #4 Ale czekaj czekaj, te 2700 zmierzył diabetolog? Oni robią takie rzeczy? Waga jest porównywalna tylko jeśli mierzy ta sama osoba na tym samym sprzęcie. Inna osoba może inaczej "złapać" . Tak. Tę wagę zmierzyła diabetolog bo nie pasował jej rytm serca w KTG. Po czym podczas usg stwierdziła, że jest wszystko ok z przepływami i rytmem serca. Tyle, że doczepiła się do wagi. Dodam, że od miesiąca chodzę do swojej położnej na KTG raz w tygodniu i ona nigdy nie miała zastrzeżeń do zapisów. Ginekolog też twierdzi, że wszystko jest ok. Kolejną wizytę mam więc zobaczymy co oni mi powie w kwestii wagi. Diabetolog nigdy wcześniej nie robiła pomiaru wagi, a dziś mi wyjechała z czymś takim. Dlatego zastanawiam się na ile ten jej pomiar jest wiarygodny? Bo jeśli syn naprawdę tyle waży obecnie to do 38 tc pewnie dobije do 4 kg... #5 4kg urodzeniowej to nadal nie jest bardzo duże dziecko, chociaż powyżej średniej. Rozumiem, że boisz się rodzenia większego dziecka przy porodzie naturalnym, ale tak naprawdę waga nie wszystko jeszcze mówi, bo tę samą wagę może mieć dziecko dłuższe a chudsze oraz krótsze i grubsze. Wiadomo chodzi potem o obwód główki. Sama miałam wykonywane trzy różne pomiary na dwa tygodnie przed porodem (trzech lekarzy, trzy gabinety, trzy aparaty USG) i zmierzone wagi były ok 2700, 2800, 3100. Ostatecznie dziecko miało 3500. Oczywiście lekko jeszcze zdarzyło urosnąć, ale nie tyle. Także błędy pomiaru są naprawdę spore, tak jak tu napisała Jadwiga przyjmuje się że 500g błędu jest dozwolone. Najważniejsze żeby dobrze ocenili cię przy porodzie. Musisz mieć zrobioną ocenę wymiarów miednicy - ja miałam w szpitalu- i na tej podstawie zdecydują, czy jesteś w stanie urodzić dziecko takich gabarytów. A w trakcie porodu opiekuje się tobą położna i ma trzymać rękę na pulsie. Także nie przejmuj się aż tak bardzo waga dziecka, jeśli tylko reszta jest pod kontrolą. #6 4kg urodzeniowej to nadal nie jest bardzo duże dziecko, chociaż powyżej średniej. Rozumiem, że boisz się rodzenia większego dziecka przy porodzie naturalnym, ale tak naprawdę waga nie wszystko jeszcze mówi, bo tę samą wagę może mieć dziecko dłuższe a chudsze oraz krótsze i grubsze. Wiadomo chodzi potem o obwód główki. Sama miałam wykonywane trzy różne pomiary na dwa tygodnie przed porodem (trzech lekarzy, trzy gabinety, trzy aparaty USG) i zmierzone wagi były ok 2700, 2800, 3100. Ostatecznie dziecko miało 3500. Oczywiście lekko jeszcze zdarzyło urosnąć, ale nie tyle. Także błędy pomiaru są naprawdę spore, tak jak tu napisała Jadwiga przyjmuje się że 500g błędu jest dozwolone. Najważniejsze żeby dobrze ocenili cię przy porodzie. Musisz mieć zrobioną ocenę wymiarów miednicy - ja miałam w szpitalu- i na tej podstawie zdecydują, czy jesteś w stanie urodzić dziecko takich gabarytów. A w trakcie porodu opiekuje się tobą położna i ma trzymać rękę na pulsie. Także nie przejmuj się aż tak bardzo waga dziecka, jeśli tylko reszta jest pod kontrolą. Dziękuję za odpowiedź. Wymiary główki i brzuszka także oceniała i wszystko jest w porządku. #7 @MiliMay Pierwszy raz słyszę, żeby diabetolog oceniał wagę dziecka... Bo rozumiem, że wykonał USG? Ja bym w tej kwestii raczej ufała lekarzowi, który robi takie badania na co dzien. Z waga za dużo nie pomogę, bo u mnie było w drugą stronę - tez prawdopodobnie za sprawa cukrzycy. Córka ur. 37t1d z waga 2660g, a syn ur. 35t2d z waga 2490g. #8 Diabetolog dla ciężarnych, to nie jest zwykły diabetolog. To ginekolog położnik diabetolog dlatego wykonuje również USG, żeby oceniać wpływ cukrzycy na dziecko. A jak z wynikami cukrów i Ciebie? Bo to że stosujesz ta sama dietę cały czas, nie musi oznaczać, że cukru są cały czas opanowane. Dojrzewająca ciąża coraz bardziej obciąża organizm, więc często cukier zaczynają podnosić produkty, które kilka tygodni wcześniej były ok. A duże wahania cukru mogą wpływać na wagę dziecka. Ale też, jak dziewczyny pisały - USG to +/- pół kg #9 @Okiennica Moja diabetolog była dla ciężarnych, ale nie była ginekologiem i opierała się na wynikach wykonanych przez ginekologa. Nie spotkałam takiego połączenia - przynajmniej u siebie w mieście, więc to raczej nie jest reguła. reklama #10 Diabetolog dla ciężarnych, to nie jest zwykły diabetolog. To ginekolog położnik diabetolog dlatego wykonuje również USG, żeby oceniać wpływ cukrzycy na dziecko. A jak z wynikami cukrów i Ciebie? Bo to że stosujesz ta sama dietę cały czas, nie musi oznaczać, że cukru są cały czas opanowane. Dojrzewająca ciąża coraz bardziej obciąża organizm, więc często cukier zaczynają podnosić produkty, które kilka tygodni wcześniej były ok. A duże wahania cukru mogą wpływać na wagę dziecka. Ale też, jak dziewczyny pisały - USG to +/- pół kg Nie mam pojęcia czy ta moja diabetolog jest jednocześnie ginekologiem ale zakładam, że tak bo przyjmuje w poradni diabetologicznej dla ciężarnych na Polnej w Poznaniu. Cukry mam nieco podniesione naczczo (w granicach 90 do 94). Modyfikuję dietę w zależności od tego co zjadłam i jaki był potem cukier. Kilka produktów już musiałam wyeliminować. Tyle, że za chwilę chyba nie będę już miała co jeść :/ Insuliny nie mam, chociaż jest o niej mowa od momentu kiedy została zdiagnozowana czyli o 5 mc... Jednak ciągle tylko słyszę, że dajmy czas diecie, spróbujmy dietą, że to już końcówka ciąży etc. Tymczasem okazuje się nagle, że dziecko jest dużo za duże :/
Cukrzyca jest najczęstszym powikłaniem metabolicznym wikłającym ciążę, a jej częstość występowania w Europie szacuje się na 5,4% z dynamiczną tendencją wzrostową [2]. Ciąża jest stanem zwiększonego stężenia hormonów o działaniu odwrotnym w stosunku do insuliny, których działanie prowadzi do zwiększania dostępności
Jeszcze kilkanaście lat temu występowanie cukrzycy u dzieci było bardzo rzadkie – zazwyczaj chorowały dzieci, u których objawy pojawiały się ze względu na dziedziczenie niektórych cech. Zwykle rozwijała się u dzieci i młodzieży cukrzyca typu 1, czyli insulinozależna. Od kilku lat, wraz z pogorszeniem diety oraz zmniejszeniem ruchu w wieku dziecięcym i jednocześnie wzrostem wagi oraz współczynnika BMI, coraz częściej dzieci dotyka również cukrzyca typu 2, dotąd uznawana za chorobę typową dla dorosłych. Jak jej przeciwdziałać? Objawy cukrzycy u dzieci Problemem jest to, że cukrzyca u dzieci może mieć przebieg niezauważalny dla rodzica. U małych dzieci, do ok. 3 roku życia, choroba rozwija się bardzo szybko – znacznie szybciej, niż u dzieci starszych czy u dorosłych – a zarazem do pewnego stadium jest chorobą utajoną. Z tego powodu zazwyczaj do szpitala trafiają dzieci z kwasicą ketonową, łączącą się z nieprzyjemnym zapachem z ust, znacznym odwodnieniem, osłabieniem odporności, wymiotami i biegunkami. Szacuje się, że cukrzyca może zniszczyć nawet 80% komórek trzustki zanim wejdzie w stadium jawne. Niektóre z objawów cukrzycy, zwłaszcza typu 1, są dość widoczne: osłabienie, apatia u dziecka występująca na zmianę z silnymi atakami rozdrażnienia. Dziecko może czuć zwiększone pragnienie i potrzebę oddawania moczu, a także silny apetyt, połączony z utratą wagi. Cukrzyca typu 2 daje podobne objawy głównie u dzieci otyłych, które dodatkowo powinny regularnie znajdować się pod opieką lekarza ze względu na swoją patologiczną wagę. Leczenie cukrzycy u dzieci Dzisiejsza wiedza medyczna jest o wiele szersza, niż jeszcze kilkanaście lat temu, dlatego też cukrzyca u dziecka nie jest już wyrokiem nie do przeskoczenia. Zawsze podstawą do zastosowania leczenia jest stwierdzenie stanu pacjenta przez wykonanie standardowego wywiadu oraz badań diagnostycznych, głównie badania krwi. W lekkich przypadkach cukrzycy zazwyczaj wystarczająca jest modyfikacja diety oraz stylu życia dziecka. W przypadku dzieci uczęszczających do szkoły konieczne jest współpracowanie z nauczycielami i kadrą, aby stan dziecka był stale monitorowany. W cięższych przypadkach, które jednak nie kwalifikują się do leczenia szpitalnego, podaje się dodatkowe leki, bądź insulinę w formie dożylnej, albo doustnej. Nieleczona i niediagnozowana cukrzyca może uszkodzić układ nerwowy dziecka, a także negatywnie wpłynąć na pracę układu krążenia. W niektórych przypadkach zaburzona jest praca nerek – na tyle, że konieczne są dializy. Z tego powodu badanie poziomu cukru powinno być profilaktyczne, zwłaszcza u dzieci z nadwagą i otyłością.
82 poziom zaufania. Witam, takie zachowanie może wskazywać na kolkę niemowlęcą lub dolegliwości jelitowe związane np. ze zbyt łapczywym jedzeniem. Proszę sprawdzić, czy brzuch maleństwa nie jest twardy, napięty i obolały. Jeśli tak – może być wskazane podawanie kropli z symetykonem, które sprawią, że gazy zostaną usunięte
Pytanie nadesłane do redakcji Mój syn w chyba 2. roku życia miał epizod ciężkiej hipoglikemii - rozpoznano hipoglikemię ketotyczną. W sytuacjach chorób, wymiotów itp. miałem pilnować, aby nie nawracała. Trzymałem się granicznego poziomu 60 mg%. Czy jak miewał 60-65 mg%, to było to dla niego szkodliwe? Czy 70 mg%, o których mowa w artykule dotyczy leczenia cukrzycy, czy jest wartością uniwersalną? Pytam, bo dziecko jest w granicach 3. percentyla, jeśli chodzi o wzrost, ma niedowagę i opóźniony wiek kostny - proponowano mu GH off label. Referer: Nowości dotyczące kryterium rozpoznania hipoglikemii Odpowiedziała dr n. med. Agnieszka Brandt specjalista pediatrii Klinika Pediatrii, Diabetologii i Endokrynologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego U dzieci w wieku przedszkolnym hipoglikemia często może być wywołana przedłużającym się głodzeniem lub towarzyszącą infekcją, taką jak nieżyt żołądkowo-jelitowy. W większości przypadków ten stan kliniczny jest przejściowy. Wątroba 10-kilogramowego dziecka zawiera 20-25 g glikogenu, co wystarcza na pokrycie zapotrzebowania na glukozę tylko przez okres 6-12 godzin. Po tym czasie musi dojść do glukoneogenezy w wątrobie, czyli syntezy glukozy z aminokwasów. Defekty glukoneogenezy ujawniają się zazwyczaj, gdy zostanie przerwana praktyka częstego karmienia. Prekursory glukoneogenezy pochodzą głównie z białek mięśni. Masa mięśniowa małego dziecka jest znacznie mniejsza od masy dorosłych, natomiast zapotrzebowanie na glukozę w stosunku do masy ciała jest znacznie większe. Powoduje to obniżoną zdolność do kompensowania niedoboru glukozy. Hipoglikemia ketotyczna jest najczęstszą postacią hipoglikemii u dzieci. Rozpoczyna się zwykle między 18. miesiącem a 5. rokiem życia i ustępuje samoistnie przed 9. rokiem życia. Epizody hipoglikemii występują typowo podczas infekcji i ograniczenia przyjmowania pokarmów. Ketonuria i ketonemia oraz brak hiperinsulinemii potwierdzają rozpoznanie. Etiologia hipoglikemii ketotycznej, która cechuje się występowaniem hipoalaninemii może być związana z defektem deaminacji oksydacyjnej aminokwasów, transaminacji, syntezy alaniny lub wyrzutu alaniny z mięśnia. Dzieci z hipoglikemią ketotyczną są często mniejsze niż rówieśnicy. W ten sposób zmniejszenie masy mięśniowej może ograniczyć dopływ substratu glukoneogenicznego, co prowadzi do szybkiego wystąpienia hipoglikemii i ketozy. Hipoglikemia spowodowana zaburzeniami regulacji homeostazy przebiega ze szczególnie nasiloną ketozą. Za hipoglikemię wymagająca wykonania badań diagnostycznych u dzieci, uznaje się stężenie glukozy poniżej 45 mg/dl (<2,6 mmol/l). Utrzymywanie w tym przypadku glikemii powyżej 60 mg/dl jest wystarczające. Ważne jest regularne karmienie dziecka. Glikemia 60-65 mg/dl nie jest szkodliwa dla OUN.. 573 25 507 720 54 789 735 3